Audio Docu

Vier jaar geleden woonde ik met mijn gezin naast Sharon. We bouwden een vriendschap op, in een periode waarin de ziekte van Sharon steeds meer op de voorgrond kwam te staan. 

Sharon is een echte vechter en de meest optimistische persoon die ik ken. Ze heeft ontzettend veel humor en bijt zich vast in alles wat een glimlach op haar gezicht tovert. “In mijn leven kan je maar beter de humor van situaties inzien.” 

Haar levenslust en gave om zelfs in de meest uitzichtloze situaties nog een goede grap te kunnen maken, maken haar bijzonder. 

 

Het lichaam van Sharon is al jaren ziek en veel van haar organen zijn al uitgevallen. Ze kan niet meer eten, niet meer naar de wc, niet meer uit haar rolstoel en de artsen kunnen niks meer voor haar betekenen. Je zou denken dat het leven dan niks meer aan is. Dat je diep in de put zit en misschien wel denkt: 'waarom overkomt mij dit?' Voor Sharon is dat heel gek. "Hoezo een ander wel en ik niet?” Zegt ze direct. 

 

In de audio documentaire volg ik Sharon in deze heftige levensfase. Ze is pas dertig en wil nog niet opgeven. Met een dosis humor maakt ze haar ziekte dragelijk.

Sharon vertelt over afscheid nemen, medische keuzes moeten maken die haar zwaar vallen, want hoe ver ga je om je leven te rekken? "Heel cru gezegd, zonder deze machines achter mij was ik er al lang niet meer geweest, zij houden mij in leven, maar hoe lang kan ik dat volhouden?”

 

Het was een eer om deze documentaire te maken en ik hoop hiermee anderen te inspireren, om net als Sharon oog te houden voor de kwaliteit van het leven, voor de mooie momenten die wij samen kunnen creëren, zolang je er maar voor openstaat. 

 

Liefs Lennah​