Op jezelf gaan wonen en verhuizen, dat betekend zweet tot in je bilnaad. Schilderen, timmeren, lampjes ophangen, meubels in elkaar zetten, dozen inpakken om ze daarna weer uit te pakken. Ontelbare keren heen en weer lopen met spullen en de meest creatieve oplossingen bedenken om alles op de juiste plek te krijgen. Althans, dat zou je denken.. ik heb, net als al mijn andere dagen in het leven, zo mijn eigen manieren voor dit alles. Heel veel bellen, online bestellen en de deur open doen voor knappe of helaas soms minder knappe bezorgers die leuke kaartjes cadeautjes of huisraad komen brengen. Vakkundig dirigeer ik ze naar de juiste plek waar alles moet komen en vraag ze vriendelijk de achtergebleven zooi weer mee terug nemen. En verder ben ik eigenlijk vooral heel erg druk bezig met dankbaar zijn. Dankbaar voor alle lieve mensen die wèl aan het einde van de dag het zweet op de jeweetwel plekken hebben zitten omdat ze druk bezig zijn mijn paleis tot een thuis te maken. Een thuis waarin ik hopelijk weer meer zelfstandigheid terug kan krijgen. Maar tot die tijd geniet ik van de gruwelijk gezonde en gruwelijk lekkere kookkunsten van heel lieve en bijzondere mensen! #Gelukje #Gezegend #Dankisgroot
Recente blogposts
Alles weergeven'Gut, ben je daar nou alweer? En ik had zo'n mooie lijn geplaatst!' De liefste anesthesist die je je maar voor kunt stellen plaatste inderdaad amper 3 weken geleden een perfecte picc lijn. Hij was er
Post! Een brief in de brievenbus. Dat gebeurd niet vaak meer! Het is van een niet nader te noemen bedrijf. Ik heb namelijk al enige tijd een douche-stoel van ze in bruikleen. In de brief schrijven ze
Nachtdieren Al een aantal dagen loop ik weer rond met klachten waarvan ik eigenlijk wel weet wat ze betekenen; weer een urineweginfectie. Nummer 7 in een half jaar tijd. Ondanks dat ik preventief een