12 November 1996. De intocht van Sinterklaas. Ik ben op dat moment 5 jaar oud wanneer ik tegen mijn moeder zeg: 'Mama, volgens mij is sinterklaas niet echt hoor. Hij draagt dezelfde schoenen als papa!' Mijn moeder weet niet waar ze kijken moet en vindt mij nog wel erg jong voor het onthullen van 'het geheim'. Ze probeert het vol te houden en zegt: 'Oh maar die schoenen heeft Piet gekocht in dezelfde winkel waar ik de schoenen voor papa koop..' Helaas voor haar ben ik geboren met de eigenschap 'bijdehand' en liet ik mij niet foppen. 'Maar mama, die baard is niet echt hoor, ik zie gewoon het touwtje zitten!' 12 November 2022. De intocht van Sinterklaas in mijn achtertuin. Inmiddels 31 jaar. Hordes kinderen staan verkleed uit volle borst te zingen samen met hun ouders en vriendjes aan de kade van onze Amersfoortse Eem waar de Sint zijn intrede zal doen. De onbezorgdheid is zo heerlijk om te zien en brengt herinneringen terug aan mijn jeugd. De jeugd waarin ik ook zo onbezorgd kon zijn. Wat is dat al lang geleden! Elke avond kijken naar Dag Sinterklaasje en waar ik uit keek naar pakjesavond, durfde mijn broertje daarintegen niet alleen naar boven en kroop onder de tafel van angst in deze tijd van het jaar. De onbezorgde Sinterklaastijd die ik had, wilde ik delen met alle kindjes om mij heen. En zo werd ik Piet! Jarenlang strooide ik pepernoten, bracht cadeautjes en probeerde angstige kindjes plezier te laten beleven aan het kinderfeest. Op bedrijfsfeesten, scholen, sportclubs en bij de mensen thuis. Ook bij mijn eigen oppasadresjes. De oudste van 3 kruipt op mijn schoot als ze zegt; 'Ik weet wel wie jij bent..!' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ohja? Ik ben gewoon Piet!' 'Neehoor, jij bent Sharon!' Ssst. Ik leg mijn zwarte hand tegen mijn mond en ik knipoog naar haar. 'Ons geheimpje..' Ook in mijn volwassen leven blijf ik het een leuk feest vinden en ben ik standaard degene die stiekem ergens een zak cadeautjes verstopt en door buren voor de deur laat zetten, gedichtjes schrijf en het leuk vind om iets onverwachts te doen met afzender Sint en Piet. Vanmiddag zocht ik een foto uit die tijd toen ik het plots even te kwaad kreeg.. Wat had ik eigenlijk een fantastisch leven! Wat deed ik veel en wat is mijn leven de laatste 3 jaar drastisch veranderd. Een heel dubbel gevoel, want wat mis ik mijn oude ik en alles wat ik kon en deed. Maar wat ben ik dankbaar voor alles wat ik heb kunnen doen en mee mocht maken! Ik wens alle kindjes, papa's en mama's, opa's oma's en alle andere volwassen mensen met een liefde voor het Sint feest een hele mooie tijd! Moge het net zo onbezorgd zijn, als dat het voor mij is geweest..
Comments