Mijn blote rug raakt de koude operatietafel terwijl de antibiotica via mijn ader een weg naar binnen zoekt. Alle toeters en bellen worden aangesloten als ik hoor hoe een van de apparaten achter mij blijft piepen. Half verpakt in het groen komt de belachelijk knappe dokter een kijkje nemen. 'Ben je bekend met zo'n hoge hartslag? Vraagt hij. 'Ha! Nou wel als er minstens 10 van die uh.. 'kundige' mannen artsen mee staan te kijken naar mijn ontblootte bovenlijf!' Het ijs is gebroken, de hele operatiekamer lacht. 'Hoe gaat het met je?' 'Goed!' Reageer ik kennelijk iets te snel. 'Wat is dat toch tegenwoordig, dat het met iedereen altijd maar goed, prima of zelfs nog beter dan dat gaat?' Vraagt hij zich hardop af.. Je controles laten iets anders zien, maar ik waardeer je positiviteit. Ik bedenk me dat hij een punt heeft.. ik betrap mezelf er ook op dat ik liefst alleen de foto's uitzoek waar ik er 'goed' uit zie. Of anders krijgen ze een mooi filtertje.. de mooie, leuke, fijne dingen worden graag gedeeld en verder hangen de meeste mensen hun vuile was liever niet buiten. Ik ook niet. Het is toch ook veel makkelijker om het vooral niet over die vieze was te hebben?! Maar ja, schone was is eerst ook vies geweest! Terwijl iedereen druk bezig is het leven te plannen, is het leven juist dát wat je overkomt.. wat je niet kón plannen. Ziekenhuis dingen bijvoorbeeld, ze zijn al mijn levenlang een ruim onderdeel.. maar stiekem went het nooit en vind ik ze stom.. moed vinden om niet te moeten, is dan misschien ook wel het mooiste cadeau dat ik kan krijgen! Tot zover mijn vuile was, die morgen gewassen en wel mag drogen in de warme herfstzon! #UMC #Hartenzo #Stom
gefeliciteerd met je verjaardag!