'Het liefste zou ik het mooier willen maken voor je dan het is, maar dan zou ik liegen en ik heb van mijn moeder geleerd dat ik dat niet mag!' De witte jas die aan mijn bed zit geeft me een knipoog en knijpt zachtjes, bemoedigend in mijn been. 'Je bent zo sterk, velen mogen een voorbeeld nemen aan jou!' Een traan over mijn wang.. Hoezo sterk? Ik voel mij even alles behalve sterk! Na een week die zich wederom bomvol propte en volslokte met allemaal medische ongein, ben ik moe. Wat is het soms een rollercoaster en wat word je dan geleefd. 1 week, 2 opnames in 2 ziekenhuizen, 9 nieuwe infusen, dagelijks bloedprikken, CT scan, röntgenfoto, echo, intense gesprekken, verschillende medicijn wisselingen en infusen en en en.. Ik lig thuis op de bank. Ik staar wat naar buiten en ik voel me leeg. Net als ik mezelf een heel klein beetje zielig begin te vinden, belt Lidion Zierik. Lees ik de liefste appjes van mensen waar ik van houd, krijg ik onverwachts een stiekeme dikke knuffel van iemand die ik lief heb en besef ik mij plots weer.. Wat ben ik toch eigenlijk rijk! Rijk met zoveel lieve mensen om mij heen, een heerlijk huis en het allerlekkerste bed!

'Opgevers winnen nooit, winnaars geven nooit op!' Â
top of page
bottom of page