Facebookblog

20 Dec 2022. Bijna kerst! Hoe doe je dat, de feestdagen inrichten met een chronische uitdaging en zonder eten? Ja zonder kerstdiner, want eten kan ik niet (meer)! Vroeger, toen mijn ouders nog bij elkaar waren, gingen we vaak weg met de feestdagen. Ontsnappen aan alle verplichtingen door lekker met het gezin samen op vakantie te gaan. Meestal ging er wel een oma mee of kregen we daar bezoek van familie en vrienden. Toen ik wat ouder werd vond ik het leuk om te koken. Ik dekte een lange tafel en maakte voor iedereen een menu kaart. Met de hele familie aan tafel, wat een rijkdom! Want hoewel het soms lijkt op een groot vreetfestijn, is toch eigenlijk de kern waar het omdraait; samen zijn. Mijn ouders gingen scheiden en ineens waren de feestdagen drukker dan ooit, want plots moest ik mijzelf delen en wilde dat niemand alleen zou zijn. Uit alle macht probeerde ik iedereen tevreden te houden en naar iedereen toe te gaan. Wie ik daarbij vergat? Mijzelf. Maar dat ontdekte ik pas toen ik zo ziek werd, dat het niet meer ging om iedereen tevreden te houden en ik eigenlijk helemaal geen zin meer had in die 'verplichtingen'. Want waarom moet het allemaal in 2 dagen gepropt worden, MOET het gezellig zijn en heb je amper tijd om te genieten. Een week eerder of later kan het toch net zo gezellig zijn?! Voor wie deed ik dit eigenlijk? Inmiddels woonde ik op mijzelf en leerde ik steeds meer te voelen wat IK nou eigenlijk wil. Waar heb IK behoefte aan? Samen zijn met de mensen die ik de rest van het jaar ook zie. Die er voor mij zijn en voor wie ik er wil zijn. Niet de familie die je toch nooit ziet, ineens opzoeken met kerst. Of vage kennissen die ineens interesse in je hebben met kerst. Nieuwe tradities werden geboren en in plaats van alles in 2 dagen proppen, verspreid ik de gezelligheid uit over meerdere dagen. Met kerst zelf kies ik er heel bewust voor om 1 dag helemaal niets af te spreken. Me-time. Lekker in mijn kerst onesie op de bank met een foute kerstfilm. Inmiddels zijn er nieuwe tradities geboren en ligt het onder de boom vol met cadeautjes. Geen geld uitgeven aan kerstdiners die ik toch niet kan eten, maar aan iets waarvan ik zeker weet dat ik de mensen die ik zo lief heb iets kan geven waar ze heel blij van worden. Gewoon, als blijk van mijn liefde voor hen. Omdat ze mij zien als mens, niet als patient. En er ALTIJD voor mij zijn! Vorig jaar kerst had ik niet durven dromen dat ik dat dit jaar weer mee zou maken. Het had ook wederom al een aantal keren heel anders af kunnen lopen, maar het feit dat ik dit berichtje kan schrijven vanuit mijn eigen huis, is het mooiste kerstcadeau ooit! Breng de feestdagen door zoals jij er gelukkig van wordt. Niet zoals een ander dat van je verwacht. Wanneer tradities verloren gaan, zorg dan dat je nieuwe maakt. Steek een kaarsje aan voor de fijne mensen die meer bij ons op aarde zijn en knuffel hen met wie je wel samen kunt zijn. Je weet immers maar nooit wanneer dat plots anders kan zijn.. 'Pour out the wine, let's toast and pray for december snow. I know there's been pain this year but it's time to let it go. Next year you'll never know, but for now merry christmas!' -Ed Sheeran, Elton John-