Facebookblog

Vandaag, precies 365 dagen geleden lag ik op de operatietafel. Na een operatie van ruim 2 uur had ik een vaste sonde gekregen. Een jejunostomie. Voeden via de dunne darm. Een immens grote stap vond ik dat, maar wat keek ik uit naar wat het me zou brengen.. Kilo's, energie en wat al niet meer.. Little did I know.. Sinds die beruchte operatie werd ik alleen maar zieker. Voeden via het maagdarmstelsel was geen optie meer en de speklappen via mijn hart werden het nieuwe eten. 13 kilo kwam ik aan, ik voelde mij beter dan ooit! Dat dit nog zou gebeuren.. Een paar maanden heb ik intens genoten van het leven.. Ik leefde, in plaats van geleefd worden. Tot ik januari ernstig ziek werd van een lijn sepsis.. Mijn levenslijn moest eruit, en met een engeltje op mijn schouder krabbelde ik langzaam weer op. Echter niet voor lang.. Vandaag lig ik weer in het ziekenhuis op dezelfde dag. Of weer, je kunt bijna zeggen, nog steeds.. Sinds januari treft de ene infectie na de andere mijn lijf.. En telkens zijn het niet de minste! Sinds vrijdag lig ik WEER opgenomen. De zoveelste keer.. Ik ben de tel kwijt.. Echter is er deze opname iets anders.. Voor het eerst was ik bang. Hoe lang kan mijn lijf dit nog aan? Hoe lang kan mijn hoofd dit alles nog verwerken?! Vandaag sprak ik de liefste arts ter wereld die mij al jaren volgt. Hij sprak de legendarische woorden: 'Sharon, op de eerste vraag kan ik je geen antwoord geven.. Ik hoor je, ik snap je, ik voel je.. Het antwoord op de 2e vraag is simpel.' Daar ben ik niet zo bang voor. Jij kunt dit, jij bent zo ontzettend sterk!' Een traan over mijn wang.. In het voorbij scrollen op mijn telefoon kwam ik een oude foto tegen. Eentje die mij nog altijd heel dierbaar is. Een foto met, bijna alle, belangrijkste mensen in mijn leven op 1 foto. De mensen waar ik zoveel van houd, die er onvoorwaardelijk voor mij zijn, hoe vaak ik ook hulp nodig heb. Op welk gebied dan ook.. Familie kies je niet, die krijg je.. Maar die van mij is toch wel echt het allergrootste cadeau in mijn leven! #Familyfirst #Ziekenhuisleven #Mijnleven #Oma