top of page

Facebookblog



Piep, piep, pieeeep. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en probeer te achterhalen wat er nou piept.. Ik kijk op mijn klok, 3:04u. Pfff.. Zachtjes knijp ik mijn ogen samen om te zien of ik kan ontdekken wat het probleem is. Ik zie een lampje branden op de infuus pomp. 'Luchtalarm' geeft de display aan. Ik grinnik, ik denk inderdaad dat het hele appartementencomplex in staat van paraatheid is na deze piep.. Ik laat me weer terug in mijn kussen zakken en draai me om. Mijn oogleden raken elkaar nog net niet als de volgende piep zich aandient. Grmbl. Iets te wild draai ik me om en met een flinke zwaai zwiep ik mijn dekbed aan de kant. Ik knip het lampje aan en nog voor ik het gepiep op kan lossen, sta ik te tollen op mijn benen. Mijn kamer draait en de emmer naast mijn bed verraad het volgende klusje.. Wild van ongeduld druk ik alle knopjes van beide pompen in die ik maar kan vinden. Opnieuw keert de rust terug op nummer 54. Niet veel later opnieuw gepiep. 'Hooooow!' Hoor ik mezelf roepen. Weer knip ik het licht aan. Een diepe zucht uit de hondenmand in de hoek van de kamer volgt. Ik trek alle stekkers overal uit en haal alle slangetjes uit de knikken en vouwen. 'Het zou wel prettig zijn als je je nu gewoon stil houdt..' Het is zo'n nacht.. Ken je dat? Zo'n nacht die je normaal alleen in films ziet..?! Het enige dat ik wil voor morgen, of eigenlijk straks; 'I just wanna be OK, be OK, be OK. I just wanna feel OK today!' #Somszithetmee #Somszithettegen

bottom of page