Een regenachtige dinsdag. Ik besluit me in mijn dikke winterjas en warme uggs te hijsen en even naar de action te gaan voor een rol inpakpapier en koekjes voor Zoëy. Om bij het schap met inpakpapier te komen, trotseer ik eerst het sinterklaasgedeelte. Wat vervolgens overloopt in het kerstgedeelte. Een en al gezelligheid, maar ineens vraag ik me af of we echt al zover aan het einde van het jaar leven? Eenmaal bij het inpakpapier aangekomen, blijkt het moeilijk om tussen alle feestdagen rollen nog een 'normale' rol te vinden. Als ik na het afrekenen weer richting de auto loop en daar tot mijn grote verbazing zèlfs de oliebollenkraam al zie staan, bekruipt mij pas ècht het gevoel dat ik de afgelopen weken in een grot geleefd heb... Stiekem al wel heel veel zin in alle gezellige lichtjes, muziekjes en versieringen.. En Zoëy? Die is klaar voor haar allereerste kerstmis..
top of page
bottom of page