Precies 2 weken geleden kwam ik thuis, na wederom 4 lange, zware ziekenhuis weken. Een koffer vol vieze was, een leeggelopen lijf en een des te voller hoofd. Waar ik in het ziekenhuis maar 1 ding wilde, naar huis, voelde ik mij nu eenmaal thuis voor het eerst verloren.. Waar ik normaal na een ziekenhuisopname het gevoel heb van alles te moeten en willen doen om alles wat ik gemist heb in te halen, was ik dit keer leeg. Compleet moe gestreden. Ik kon mijn draai niet vinden, had nergens fut voor en durfde niet goed te genieten van al het kleins wat ik normaal zo kan waarderen. Want misschien moet ik morgen wel weer weg, of overmorgen, wie zal het zeggen?! Verdrietig werd ik ervan, want waar is Sharon?! Ik mis de oude Sharon.. wat is er met haar gebeurd? Nou een hele hoop, Sharon, vergeet dat niet! Vertelden mijn lievelingsmensen mij dagelijks. Vanavond lag ik op mijn bank buiten. Heerlijk in de warmte van een zomeravond na een prachtige dag.. Mijn kleine meisje aan mijn voeten, de ondergaande zon, mijn broertje Justin van Geet die langs kwam en waar ik even flink mee kon knuffelen, ik betrapte mezelf erop dat ik weer cynische grappen maakte met buuf Chris van der Vlist en zelfs nog energie over had om gezellig te doen tegen verpleegkundige Diane Rus van de thuiszorg. Want ja, niet alleen ik heb het zwaar (gehad). Ook de mensen die van mij houden en voor mij zorgen hebben het zo nu en dan zwaar.. Emotioneel zwaar, fysiek zwaar en vooral hebben ze het soms flink met me te stellen! Als ik weer eens niet uitgeslapen ben, lekker loop te mopperen, moe ben of weer eens eigenwijs.. Het feit dat ik nu de behoefte voelde om te schrijven, maakt mij zielsgelukkig. Daar komt Sharon weer.. langzaam komt ze elke dag een beetje meer terug.. Of iedereen daar even blij mee is weet ik niet; als ik weer bijdehand wordt, me overal mee ga bemoeien en de touwtjes zelf weer in handen wil hebben, haha. Maar voorlopig ben ik erg gelukkig met deze dag! Dankbaar voor elke dag thuis, dankbaar voor iedereen om mij heen met bergen liefde en geduld en dankbaar dat ik in zo'n fijn huis mag wonen op zo'n prachtige plek! Thnx lievelingsmensen!
'Een opgever wint nooit. Een winnaar geeft nooit op!'